Auto immuunziekte bij je hond

Auto immuunziekte hond

Net als de mens kan ook de hond te kampen krijgen met een auto immuunziekte. Een auto immuunziekte is een ziekte die het eigen immuunsysteem aanvalt. Het immuunsysteem helpt je hond ziektes te boven te komen door de bacteriën en virussen in zijn lichaam op te sporen, te bestrijden en de gezondheid te herstellen.

Soms denkt het imuunsysteem dat iets bedreigend is voor het lichaam terwijl het dat niet is. Een voorbeeld daarvan zijn allergieën. Bij een auto immuunziekte is het immuunsysteem in de war en valt de goede cellen aan omdat het denkt dat dit lichaamsvreemde cellen zijn. Anders gezegd valt het immuunsysteem van je hond zichzelf aan omdat je hond zich probeert te beschermen tegen zichzelf. Voorbeelden van auto immuunziekten zijn schildklierontstekingen, darmproblemen, huidziekten en -ontstekingen die ook de slijmvliezen kunnen aantasten.

Oorzaken auto immuunziekte bij je hond

Steeds meer dierenartsen stellen de diagnose dat een hond leidt aan een auto immuunziekte. Dat komt onder andere doordat de dierenarts steeds meer te weten komt over de verschillende soorten auto immuunziekten. Vooral schildklierafwijkingen meldt men steeds vaker.

De oorzaken voor auto immuunziekten zijn niet eenduidig. Wel duidelijk is dat er sprake moet zijn van een trigger. Zo kan het liggen aan een verwonding of het kan emotioneel van aard zijn. Stress, oververmoeidheid, inentingen, een tekenbeet en blootstelling aan gifstoffen zijn allemaal factoren die kunnen leiden tot een auto immuunziekte.

Ook de genen spelen een grote rol. Sommige auto immuunziekten zijn erfelijk. Sommige rassen zijn ontvankelijk voor bepaalde auto immuunziekten. Zo blijken bijvoorbeeld Cocker Spaniels meer aanleg te hebben om de immuunziekte hemolytische anemie (IMHA), oftewel bloedarmoede, te krijgen.
Chronische auto immuunziekten die erfelijk worden overgedragen, breken niet altijd uit. Dit gebeurt alleen als er sprake is van de eerder genoemde trigger. Dat hoeft dus niet te gebeuren.

Het mag duidelijk zijn dat het voor een dierenarts niet makkelijk is om de diagnose te stellen.

Vaker voorkomende auto immuunziekten hond

Bepaalde auto immuunziekten bij honden komen vaker voor dan andere. Auto immuunziekten die minder vaak voor komen bij alle honden, komen echter bij bepaalde hondenrassen wel weer vaker voor. Afhankelijk van het hondenras dat je hebt, is het daarom goed om te bekijken of jouw hond gevoeliger is voor een auto immuunziekte die niet in het rijtje van vaker voorkomende immuunziekten staat.

Een voorbeeld is de auto-immuunziekte Symmetrische Lupoїde Onychodystrofie (SLO): Deze auto-immuunziekte komt weinig voor maar als de ziekte voorkomt, zien we dat vaker gebeuren bij grotere hondenrassen zoals de Rottweiler en de Duitse herder.

Schildklierafwijkingen

Zoals al eerder kort aangegeven zijn schildklierafwijkingen de meeste gemelde auto immuunziekten bij honden. Onbehandeld kan de auto immuunziekte aan de schildklier ervoor zorgen dat de schildklier niet meer functioneert. Dit traject gaat heel geleidelijk en kan lang duren. De volgende symptomen kunnen optreden: haaruitval, lusteloosheid en/of sloomheid. Ook minder vaak voorkomende symptomen kunnen optreden zoals epilepsie. Daarom is het belangrijk om je hond goed door een dierenarts te laten onderzoeken en te laten behandelen.

Huidziekten Lupus en Pemphigus

Huidklachten door een immuunziekte zijn ook bekend. Twee van deze immuunziekten zijn Lupus en Pemphigus die men gemakkelijk door elkaar haalt. Het onderscheid is in principe voor de behandeling niet belangrijk omdat de behandeling van de beiden immuunziekten hetzelfde is. De dierenarts diagnosticeert je hond met deze huidziekten door een uitgebreid bloedonderzoek te doen.

Lupus

Lupus is er in twee vormen. Bij de mildere variant heeft je hond last van huidirritatie, zweren (vooral bij de kop) en haaruitval. Na deze vorm van Lupus die men Discoïde Lupus noemt, krijgen sommige honden de meer ernstige andere variant: Lupus Erysthematosus (SLE). Bij deze variant van Lupus vertoont je hond veel verschillende symptomen die je hond uiteindelijk fataal kunnen zijn.

Lees verder over Lupus.

Pemphigus

Als je hond een vorm van pemphigus heeft, krijgt je hond last van zweren, blaasjes, puisten en korsten bij zijn kop, bek en vaak ook bij de voetzolen. In het meest ernstige geval, tast Pemphigus ook de slijmvliezen van je hond aan. Pemphigus is er in vier verschillende soorten:

• Pemphigus Foliaceus: deze vorm van Pemphigus is zeldzaam en zorgt voor blaarvorming bij je hond. Wat opvalt bij deze vorm is het depigmenteren van de neus en lippen. Vervolgens krijgt je hond bij de mond en het hoofd onder andere last van huidirritatie, korsten, kale en rode plekken, wat ook wel lijkt op een schimmelinfectie. Toch maken honden die leiden aan Pemphigus Foliaceus vaak een gezonde indruk. Secundaire infecties treden bij sommige honden ook op als bijvoorbeeld de zweren barsten.
• Pemphigus Erythematosus: deze vorm van Pemphigus is plaatselijk (de korstvorming zie je voornamelijk bij de kop, bek en poten van je hond) en een mildere vorm van Pemphigus Foliaceus.
• Pemphigus Vulgaris: dit is de meest ernstige vorm van Pemphigus. Naast de symptomen die kenmerkend zijn voor Pemphigus Foliaceus, zorgt deze vorm ook nog voor diepe zweren in de huid van je hond. Ook de slijmvliezen van je hond (de bek, het tandvlees, de neus, oksels, anus en oogleden) tast deze vorm van Pemphigus aan.
  Deze gemene vorm heeft vaak nare gevolgen voor je hond. Zo kan je hond last krijgen van jeuk, pijn, koorts, kreupelheid, depressie of anorexia (omdat je hond vanwege de mondzweren niet goed kan eten).
• Pemphigus Vegetans: Bij deze vorm van Pemphigus heeft je hond mildere zweren. Men spreekt ook wel van een mildere variant van de Pemphigus Vulgaris. Pemphigus Vegetans komt bij weinig honden voor.

Behandeling van Lupus en Pemphigus

Behandeling van Lupus en Pemphigus is mogelijk. Je dierenarts zal in de meeste gevallen corticosteroïden (prednison) voorschrijven en medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken (bijvoorbeeld Immuran of Prednison). Antibiotica krijgt je hond ook als hij last heeft van infecties vanwege de Pemphigus (secundaire infecties). Sommige honden genezen van Pemphigus andere honden moeten hun hele leven medicijnen krijgen. Dit hangt ook af van de vorm van Pemphigus die je hond heeft.

Gegeneraliseerde Demodex

Een andere auto-immuunziekte is gegeneraliseerde demodex. Je hond kan dan niet tegen de aanwezige demodexmijten en krijgt over zijn hele lichaam kale plekken. Onbehandeld kan je hond last krijgen van secundaire infecties zoals koorts en is het mogelijk dat deze ziekte je hond fataal wordt. Behandeling door een dierenarts is dus erg belangrijk.

Behandeling auto immuunziekte hond

Sommige immuunziekten zijn levensbedreigend. Leidt je hond aan een auto immuunziekte dan is het zaak je hond zo snel mogelijk te behandelen. Bij tijdige behandeling kan de schade beperkt blijven. Vaak schrijven dierenartsen Prednison voor bij een acute uitbraak van een immuunziekte. Dit middel werkt ontstekingsremmend maar heeft ook nare bijwerkingen zoals grote eetlust (wat bij langdurig gebruik kan leiden tot overgewicht) en veel drinken (en dus plassen).

Fokkers mogen niet fokken met honden die een chronische auto-immuunziekte hebben. Ook als het lijkt dat de hond genezen is na het toedienen van medicijnen, blijft het risico op het erfelijk overdragen van de ziekte altijd bestaan.

Ga terug naar het menu: Hondenziekten.

Andere hondenziekten

Lees direct meer over:

• Artrose hond
• Cataract: Grijze staar bij honden
• Cushing: verhoogd cortisolgehalte in het bloed
• Diabetes
• DCM: dilaterende cardiomyopathie (hartaandoening)
• Epilepsie bij honden
• Hondenziekte
• Hondsdolheid
• Kennelhoest
• Leverziekte (H.C.C.)
• Lupus
• Parvo
• Symmetrische Lupoїde Onychodystrofie (SLO)
• Ziekte van Crohn
• Ziekte van Weil